چگونه فوتبال راگبی بازی کنیم؟

یکی از انواع بازی فوتبال پرطرفدار فوتبال راگبی است. راگبی ورزش تیمی است که در زمین چمن (مشابه زمین فوتبال) و با یک توپ تخم‌مرغی شکل بازی می‌شود. در این مقاله از میدان  این فوتبال را به شما یاد خواهیم داد و با قوانین بازی فوتبال راگبی آشنا خواهید شد.

راگبی فوتبال چیست؟

مفهوم کلی راگبی فوتبال؛ ورزش هایی است که با توپ بازی می شود و در بازی می توان توپ را در دست گرفت. از این نوع بازی های فوتبال می توان به راگبی 15 نفره، راگبی 13 نفره، راگبی 7 نفره فوتبال آمریکایی، فوتبال استرالیایی و فوتبال کانادایی اشاره کرد. ولی امروزه فقط به سه مورد اول راگبی گفته می شود.

تاریخچه فوتبال راگبی

در سال 1823 در مدرسه راگبی انگلستان دانش آموزی به نام وب الیس در هنگام بازی فوتبال، توپ را در دست می گیرد و شروع به دویدن می کند. بعد از آن قوانین فوتبال در این مدرسه تغییر می کند و حالتی دیگر می گیرد.

در اینکه مدرسه راگبی در ایجاد این ورزش نقش دارد، شکی نیست و طبق اسناد ویلیام وب الیس هم دانش آموز این مدرسه بوده و مدال افتخاری نیز به نام او در این آکادمی موجود است. ولی چقد داستان این دانش آموز واقعیت دارد، در مورد آن هیچ مدرکی وجود ندارد.

اولین بار تیم فوتبال راگبی در سال 1843 با حضور کارکنان بیمارستان لندن تشکیل شد و اولین قوانین بازی فوتبال راگبی در سال 1845 در مدرسه راگبی نوشته شده است.

داستان دیگری که ورزش راگبی از آن تاثیر گرفته است، ورزش هارلینگ است که در ولز و کورن وال (ناحیه‌ای در جنوب غرب انگلستان) بازی می‌شد، است. در این ورزش مسابقاتی با مسافت طولانی برگزار می شد که بازیکنان تلاش می کردند توپ را به دروازه حریف برسانند.

راگبی ۱۵ نفره

اتحاد راگبی در اوایل سده نوزدهم در انگلستان ابداع شد. راگبی 15 نفره یک ورزش تیمی است که در یک زمین چمن مستطیل با دروازه‌های H شکل در دو سوی زمین و با یک توپ تخم مرغی شکل بازی می‌شود.

قوانین بازی فوتبال راگبی 15 نفره

زمانی که 21 باشگاه جمع شدند تا اتحادیه راگبی را تشکیل دهند، قواعد قابل قبولی برای راگبی وجود نداشت. اولین قواعد این اتحادیه در ماه ژوئن سال 1871 بکار گرفته شد. بر طبق این قوانین پاس دادن توپ مجاز اعلام شده بود.

نحوه بازی راگبی

مسابقات راگبی در دو نیمه 40 دقیقه‌ای برگزار می‌شود. بین دو نیمه زمان استراحت 10 دقیقه‌ است. مسابقات رده‌های سنی زیر 19 سال و پائین تر در 70 دقیقه برگزار می‌شود. هر مسابقه یک داور و دو کمک داور دارد و استفاده از دوربین‌های تلویزیونی برای کمک به داور هم رایج است.

هدف مسابقه کسب امتیاز است. به دو روش می توان کسب امتیاز کرد:

1. ترای (Try): بر زمین گذاشتن توپ در محوطه دروازه حریف یک ترای محسوب شده و 5 امتیاز دارد.
2. گل: گذراندن توپ با ضربه پا از بین دو تیرک عمودی و بالای تیرک افقی دروازه حریف را گل می گویند. که به سه روش می توان انجام داد.

• در جریان بازی (Dropped Goal): در این حالت توپ باید قبل از شوت زمین را لمس کرده باشد. 3 امتیاز دارد.
• پنالتی (Penalty): یک ضربه ایستگاهی که در صورت خطای بازیکنان تیم حریف زده می‌شود. 3 امتیاز دارد.
• جایزه (Conversion): بعد از به ثمر رساندن ترای یک ضربه ایستگاهی به تیم جایزه داده می‌شود. گل کردن این توپ 2 امتیاز دارد.

ابعاد زمین فوتبال راگبی 15 نفره

زمین مسابقه بایستی حداکثر 100 متر طول و 70 متر عرض داشته باشد. محوطه گل یعنی زمین آن سوی خط عرضی هم حداقل 10 و حداکثر 22 متر باید ادامه پیدا کند.

تیرهای دروازه در مرکز محوطه گل حریف قرار می‌گیرند و 5.6 متر از هم فاصله و تیرک افقی در ارتفاع 3 متری آن‌ها قرار می‌گیرد. ارتفاع تیرک‌های عمودی بایستی بیش از 4.3 متر باشد؛ و به این ترتیب دروازه شکل H پیدا می‌کند.

وظایف بازیکنان

همه بازیکنان وظیفه دارند که توپ را به محوطه گل حریف برسانند. پاس دادن توپ با دست به جلو ممنوع است. ولی با پا می توان توپ را به جلو شوت کرد اما پس از آن امکان پاس توپ وجود ندارد. توپ را فقط به طرفین و عقب می توان پرتاب کرد.

ممنوعیت پاس به جلو موجب می‌شود که همه بازیکنان هم تیمی که از بازیکن صاحب توپ به دروازه حریف نزدیکتر هستند، در موقعیت آفساید قرار داشته و در صورت دخالت در جریان بازی خطاکار باشند.

بازیکنان تیم حریف برای تکل بازیکن صاحب توپ یعنی گرفتن و انداختن او به روی زمین تلاش می‌کنند. در این وضعیت بازیکن صاحب توپ نمی‌تواند توپ را نگه دارد و باید آن را پاس داده یا آزاد کند.

ابعاد توپ

توپ استاندارد راگبی 15 نفره باید ابعاد زیر را داشته باشد:

• طول: 28 سانتیمتر
• محیط (در طولانی‌ترین قسمت): 56 سانتیمتر
• محیط (در عریض‌ترین قسمت): 28 تا 30 سانتیمتر
• وزن: 410 تا 460 گرم
• فشار هوا (پوند در اینچ مربع): 9.5 تا 10

مسابقات

جام جهانی راگبی مهم‌ترین تورنمنت این رشته ورزشی است که از سال 1987 هر 4 سال یک بار برگزار می‌شد. این مسابقات پس از جام جهانی فوتبال و المپیک مهم‌ترین و پربیننده‌ترین مسابقه ورزشی دنیاست. آخرین دوره این رقابت‌ها در سال 2011 در نیوزیلند برگزار شده و با پیروزی 8_7 تیم میزبان بر فرانسه در دیدار فینال به پایان رسید.

راگبی در المپیک

راگبی 15 نفره در چهار المپیک تابستانی 1900 پاریس، 1904 لس آنجلس، 1908 لندن و 1920 آنتورپ و 1924 پاریس برگزار شده‌ است.

راگبی 13 نفره

راگبی 13 نفره یا راگبی لیگ هم همانند راگبی 15 نفره یک ورزش تیمی است که با یک توپ تخم‌مرغی شکل در یک زمین چمن مستطیل به وسیله دو تیم سیزده نفره بازی می‌شود.

این ورزش در شمال انگلیس، استرالیا و نیوزیلند بسیار پرطرفدار است. علاوه بر این سه کشور لیگ حرفه‌ای راگبی در کشور فرانسه هم برگزار می‌شود و کشور گینه نو هم آن را ورزش ملی خود قرار داده است. مسابقات راگبی 13 نفره در بسیاری از کشورهای دیگر همچون روسیه، آمریکا و لبنان و برخی جزایر اقیانوس آرام نیز برگزار می‌شود و تاکنون 30 کشور به عضویت دائم فدراسیون بین‌المللی این رشته ورزشی درآمده و صاحب تیم ملی هستند.

ابعاد توپ راگبی 13 نفره

این توپ با ابعاد زیر است:

• قطر: 25_26 سانتیمتر
• محیط (در طولانی‌ترین قسمت): 60 سانتی‌متر
• محیط (در عریض‌ترین قسمت): 27 سانتی‌متر
• وزن: 383 تا 440 گرم
• توپ‌های راگبی لیگ کمی زاویه‌دارتر از توپ‌های اتحادیه راگبی هستند که پرتاب و گرفتن آن‌ها را ساده‌تر و شوت‌کردن آن‌ها را مشکل‌تر می‌کند و نسبت به توپ فوتبال آمریکایی هم کمی بزرگ‌تر هستند.

مسابقات

• جام جهانی راگبی 13 نفره (RLIF): مسابقاتی که توسط تیم‌های ملی راگبی 13 نفره (یا راگبی لیگ) کشورهای عضو فدراسیون بین‌المللی راگبی و تحت نظارت این فدراسیون برگزار می‌شود. این مسابقات مهم‌ترین تورنمنت راگبی 13 دنیاست و معمولاً به عنوان مهم‌ترین معیار سنجش قدرت تیم‌های ملی این رشته ورزشی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
• جام جهانی راگبی 13 نفره بانوان: این مسابقات از سال 2000 به همراه جام جهانی آقایان برگزار می‌شود.

راگبی 7 نفره

راگبی 7 نفر تقریبا همان راگبی 15 نفره با کمی تغییر در قوانین است و به کمی سریع‌تر از راگبی 15 نفره بازی می‌شود. راگبی ۷ نفره در اتحاد راگبی بیشتر بازی می‌شود. در رشته لیگ راگبی یا راگبی 13 نفره نیز مسابقاتی با 7 بازیکن برگزار می‌شود، اما منظور از راگبی 7 نفره معمولاً ورزش اتحادیه راگبی است.

مسابقات

این رشته به عنوان یک ورزش المپیکی به رسمیت شناخته شده و در المپیک 2016 ریودوژانیرو برای نخستین بار در برنامه بازی‌ها قرار گرفت.

مسابقات راگبی 7 نفره پرطرفدار است و مهمترین مسابقات آن جام جهانی راگبی 7 نفره و تورنمنت‌های دوره‌ای هیأت بین‌المللی راگبی است که مهمترین آن‌ها در ولینگتون و هنگ کنگ است. این رشته علاوه بر این در بازی‌های کشورهای همسود و بازی‌های آسیایی نیز برگزار می‌شود.

راگبی 7 نفره در المپیک

راگبی 7 نفره در برنامه مسابقات المپیک 2016 ریودوژانیرو و همینطور المپیک 2020 قرار گرفته‌است. مسابقات راگبی 7 نفره یا راگبی سونز از سال 1998 به این سو در دو المپیاد ورزشی بازی‌های آسیایی و بازی‌های کشورهای همسود (بریتانیا و مستعمرات سابق آن) هم برگزار شد.

قوانین بازی فوتبال راگبی 7 نفره

مهمترین مهارت‌ها در این رشته داشتن سرعت، تکنیک و آمادگی جسمانی بالاست، بازیکنان این رشته معمولاً فقط از بین مدافعان در رشته اصلی راگبی انتخاب می‌شوند. بازیکنان این رشته به خلاقیت بالا و توان بی‌هوازی زیادی نیاز دارند چرا که این رشته به جای 80 دقیقه تنها در 14 یا 20 دقیقه انجام می‌شود.

تفاوت قوانین بازی فوتبال راگبی 7 نفره با 15 نفره

• 5 ذخیره و 3 تعویض (به‌ جای 7 ذخیره و 7 تعویض).
• هر نیمه 7 دقیقه و در بازی‌های فینال 10 دقیقه‌ است (به‌ جای 40 دقیقه).
• یک یا دو دقیقه وقت استراحت بین دو نیمه‌ است (به‌ جای 10 دقیقه).
• مساوی وجود ندارد و بازی در وقت‌های اضافه 5 دقیقه‌ای ادامه می‌یابد و برنده با امتیاز طلایی (مرگ ناگهانی) مشخص می‌شود.
• جایزه باید بر روی هوا شوت زده شود (به‌ جای حق انتخاب شوت از روی زمین).
• جایزه‌ها باید حداکثر تا 40 ثانیه پس از ثبت ترای شوت زده شوند (به‌جای 60 ثانیه).
• اسکرام‌ها با 3 نفر تشکیل می‌شوند (به‌ جای 8 نفر).
• تیمی که امتیاز به دست آورده بازی را شروع می‌کند (به‌ جای تیم مقابل).
• کارت زرد باعث اخراج دو دقیقه‌ای بازیکن می‌شود (به‌ جای 10 دقیقه).
• کنار خط گل‌ها داورانی وجود دارند، به این ترتیب نیاز نیست تا داور برای تشخیص امتیاز موقعیت خود را تغییر دهد.

راگبی در ایران

قبل از انقلاب

در ایران قبل از انقلاب جمهوری اسلامی به صورت غیررسمی ورزش راگبی مخصوصاً در تربیت‌بدنی نیروهای نظامی اجرا می شد و یک بازی غیررسمی با تیم ملوان و سربازان انگلیسی هم داشتند.

بعد از انقلاب

متأسفانه از آنجائیکه در ایران این ورزش را به صورت عامیانه فوتبال آمریکایی می‌دانستند، به دلیل مشکل سیاسی ایران با آمریکا، از حمایت از این رشته ورزشی و تأسیس تیم ملی برای آن خودداری نمودند.

هم اکنون نیز بیش از 1000 ورزشکار مرد و زن در ایران به راگبی می‌پردازند. تیم ملی راگبی ایران یک بار در تورنمنت بین‌المللی راگبی دوبی شرکت کرده‌ است، اما سابقه بین‌المللی ناچیزی دارد. راگبی در ایران ورزشی جوان و در حال پیشرفت است. برخلاف ظاهر پر برخورد و مهیج این ورزش، اعضای این کمیته و بازیکنان این ورزش بیش از 70 درصد از قشرهای تحصیل کرده جامعه و جزء متخصصین هستند.

کمیته انضباطی انجمن راگبی جمهوری اسلامی ایران، در حال حاضر مسئول رسیدگی به کلیه جرائم و تخلفات راگبی در کشور ایران است که ریاست آن را دکتر هورمزد یعقوبی نژاد برعهده دارد.

محبوبیت فوتبال راگبی

در بسیاری از کشورهای دنیا راگبی یکی از ورزش های پرطرفدار است که به صورت آماتور و حرفه ای بازی می شود. مسابقات این ورزش در تلوزیون ها و رادیو ها نمایش داده می شود و ببیندگان زیادی دارد. هیئت بین‌المللی راگبی که در 1886 تأسیس شد و فدراسیون اداره‌کننده ورزش راگبی 15 نفره یا «اتحاد راگبی» است بیش از صد عضو از پنج قاره جهان دارد.

از اصلی ترین کشورهایی که بطور حرفه ای در حوزه این ورزشی فعالیت دارند می توان به انگلیس، اسکاتلند، ولز، ایرلند و همچنین استرالیا، نیوزیلند، فرانسه و آفریقای جنوبی اشاره کرد.

شما چه چیزهایی درباره این فوتبال می دانید؟ تا حالا راگبی بازی کردید؟ اگر از قوانین بازی فوتبال راگبی می دانید برای ما از تجربه هایتان بگویید. منتظر نظرها و پیشنهادهای شما در قسمت دیدگاه ها هستیم.