مقایسه چمن طبیعی و مصنوعی زمین فوتبال به شما کمک می کند تا یک تصمیم آگاهانه در مورد اینکه کدام نوع زمین بازی مناسب خواسته ها و نیازهای خاص شما است و بهترین نتیجه را خواهد داشت، بگیرید.
چمن مصنوعی چیست؟
چمن مصنوعی به چمن هایی گفته می شود که شبیه به چمن های طبیعی ساخته می شوند. این نوع چمن ها در مکان ها و زمان هایی که چمن طبیعی وجود ندارد استفاده می شود. معمولاً می توانید این نوع چمن ها را در ورزشگاه های بزرگ و در زمین هایی که بازیکنان حرفه ای آموزش می بینند، مشاهده کنید.
کیفیت چمن مصنوعی فوتبالی نسبت به چمن مصنوعی تزئینی
در زمین چمن مصنوعی فوتبال بیشترین موضوعی که اهمیت دارد، ضربه پذیری و دوام بالای چمن است. ارتفاع الیاف در چمن های مصنوعی ورزشی بلندتر بوده ( بین 50 تا 60 میلیمتر) و تراکم کمتری دارند. در ساخت چمن مصنوعی ورزشی علاوه بر الیاف پلی اتیلن از سیلیس و گرانول هم استفاده می شود که نقش ایستایی و ضربه پذیری بالایی را برعهده دارند. هم چنین سیلیس موجب تسهیل چرخش توپ بر روی زمین بازی و برگشت پذیری آسان توپ می گردد. بنابراین چمن های مصنوعی که در فوتبال ساخته می شوند، بسیار با کیفیت و متفاوت تر از چمن های مصنوعی تزئینی هستند.
مقایسه چمن طبیعی و مصنوعی زمین فوتبال
ابتدا باید به این مسئله مهم اشاره کرد که چمن مصنوعی نیز مانند هر پدیده دیگری، معایب و فوائد خاص خود را دارد. به طور کلی باید گفت زمین فوتبال چمن مصنوعی خیلی از مشکلات کاربردی چمن طبیعی در زمین های فوتبال را حل می کند. با این وجود بسیاری از فوتبالیست های حرفه ای، نظری متفاوت دارند و چمن طبیعی را ترجیح می دهند.
در این مقاله از میدان بلاگ به مقایسه چمن طبیعی و مصنوعی زمین فوتبال می پردازیم:
سرمایه گذاری اولیه
خرید چمن مصنوعی باکیفیت هزینه بسیار بالایی خواهد داشت. در حالی چمن طبیعی نسبت به چمن مصنوعی به سرمایه اولیه کمتری نیاز دارد. اما چمن طبیعی هزینه نگهداری سالانه بالایی دارد و نیازمند شارژ مالی مستمر است، این در حالی است که چمن مصنوعی هزینه نصب اولیه بالایی دارد اما هزینه نگهداری سالانه آن پایین است.
تعمیر و نگهداری آسان
تعمیر و نگهداری چمن های طبیعی هزینه ای معادل چهار برابر هزینه نگهداری چمن مصنوعی دارد. با اینکه چمن مصنوعی هزینه خرید بالایی دارد ولی یکی از بزرگترین مزایای آن، این است که به تلاش خیلی کمی برای نگهداری نیاز دارد تا در شرایط مطلوب قرار گیرد. زمین چمن مصنوعی نیاز به نگهداری ماهانه مانند: محوطه سازی، کود دهی، علف زنی و آبیاری ندارد. فقط وقتی که به آن نیاز دارید، به شست و شو و تمیز کاری آن می پردازید. زمین های چمن مصنوعی همیشه آماده استفاده هستند. در کشورهای پیشرفته برای نگهداری و رشد بهتر چمنهای طبیعی از ماشینهایی استفاده میکنند که دارای سوخت فسیلی هستند که این مساله موجب تولید گازهای گلخانههای میشود.
دوام
زمین چمن مصنوعی بسیار با دوام تر از چمن طبیعی است. چمن طبیعی در براب فرسایش مقاومتی ندارد. پس انجام هر تمرین نیازمند استراحت در مدت زمان معینی است. زمین چمن مصنوعی با کیفیت بالا طول عمر طولانی دارد. طبق محاسبات استفاده از چمن مصنوعی در مقایسه با چمن طبیعی ۱۰ سال مقرون به صرفهتر خواهد بود و این در حالی است که چمن مصنوعی نیاز به استراحت پس از انجام تمرینات ندارد.
در چمن طبیعی بیشتر از ۲۰ ساعت در هفته ورزشکاران نمی توانند تمرین کنند. اما ظرفیت چمن مصنوعی هفت تا هشت برابر نسبت به چمن طبیعی بیشتر است و میتوان ورزشهای مختلفی را روی آن انجام داد.
صدمات کمتر
یکنواختی سطح زمین در تمامی ابعاد و سطوح زمین از جنبه های ظاهری و فیزیکی که این امر باعث می گردد تا خطاهای ناشی از عیوب زمین به صفر برسد. محکم بودن و یکنواختی سطح چمن مصنوعی باعث می شود، که ورزشکاران صدمات کمتری ببینند. چون در چمن طبیعی برخلاف چمن های مصنوعی امکان پاره شدن و تبدیل شدن به تکه های گل و لای بسیار زیادی است. که می تواند باعث افتادن، پیچ خوردن پا و یا لغزش شود.
صرفه جویی در مصرف آب
شاید مهمترین عاملی که در کانادا و آمریکا سالها پیش به آن توجه شده و امروزه بیش از هر زمان دیگری لازم است در ایران هم رعایت شود بحث میزان مصرف آب در نگهداری و رشد چمن طبیعی است. یک زمین بازی چمن طبیعی به طور متوسط در طول فصل رشد حدود 50،000 گالن آب در هفته استفاده می کند. با استفاده از چمن های مصنوعی می توان از این مصرف هنگفت جلوگیری کرد.
افزایش دما
چمن مصنوعی خواص جذب گرما دارد. که باعث گرمتر شدن محیط می شود. طبق محاسبات دمای سطح چمن مصنوعی در زمین تمرین فوتبال 37 درجه بالاتر از دمای هوا است. این گرما برای ورزشکاران طاقت فرسا خواهد بود. در برخی از موارد گفته می شود می توان با آبیاری دمای زمین را کاهش داد. در این شرایط چمن طبیعی انتخاب مناسب تری است.
بر خلاف چمن مصنوعی که به خاطر حفظ گرما در روزهای گرم تابستان مشهور است، چمن طبیعی اغلب دارای آب در طی تابستان است. سطح رطوبت بالاتری را حفظ کرده و میزان گرمای به دام افتاده را کاهش می دهد. این بدان معناست که، حتی در گرمترین روزهای تابستان، بازی روی چمن طبیعی خطر سوختگی و سوزش گرما را کاهش می دهد.
بارش باران
دوام آوردن چمن مصنوعی در آب و هوای مختلف، یکی از موضوعاتی است که در توجیه پذیر شدن استفاده از چمن مصنوعی، نقش مستقیم و موثر دارد. چمن طبیعی هنگام بارش باران خیس و گلی می شود و به هیچ وجه قابل استفاده نخواهد بود. در مقابل چمن های مصنوعی فقط خیس می شوند.
برخی از تولیدکنندگان این چمن ها ادعا می کنند چمن های مصنوعی در هنگام بارش باران و خیسبودن هم قابل استفاده هستند و مشکلی نخواهند داشت. اما در غیر اینصورت هم این زمین ها زود تر از چمن های طبیعی خشک می شوند و گلی نخواهند بود. پس استفاده از چمن ها مصنوعی مشکل باران های بهاری و پاییزی که منجر به لغو بازی ها در زمین های چمن طبیعی می شود را رفع می کند.
پاکیزگی هوا
از آنجا که چمن طبیعی می تواند به تولید دی اکسید کربن، تولید اکسیژن و فروپاشی آلاینده ها در هوا کمک کند، زمین چمن طبیعی می تواند راهی عالی برای بهبود کیفیت هوا بخصوص در شهرهای بزرگ با آلودگی های زیاد باشد.
از لحاظ سلامتی
برخی عقیده دارند که این زمین های چمن مصنوعی قدیمی از نایلون و یا الیاف مخلوط پلی اتیلن که ممکن است دارای سرب باشد ساخته شده اند. که یک نگرانی بالقوه برای بهداشت عمومی محسوب می شود. آزمایش انجام شده در زمین های چمن مصنوعی که فقط با الیاف پلی اتیلن ساخته شده اند مقادیر بسیار کمی از سرب وجود دارد.
این مواد سرطان زا هستند و برای کودکان و بزرگسالان مخاطراتی را به همراه خواهند داشت که این خطرها در دمای بالا بیشتر بوده و تنفس ورزشکاران را با سختی بیشتری همراه میکند، بنابراین به طور کلی میتوان عنوان کرد که سلامت و ایمنی ورزشکار در چمن طبیعی نسبت به چمن مصنوعی بیشتر حفظ میشود.
یک بار مصنوعی، همیشه مصنوعی
هنگامی که در یک زمین از چمن مصنوعی طولانی مدت استفاده شود، دیگر نمی توان در آن زمین از چمن طبیعی استفاده کرد. زیرا یک بار پلاستیک جایگزین چمن طبیعی می شود، هر موجود زنده موجود در زیر زمین را می کشد و جلوی رشد طبیعی را می گیرد.
عملکرد زیست محیطی
مقولهای که در ارتباط با چمنهای مصنوعی مطرح است عدم سازگاری نسبت به چمنهای طبیعی در محیط زیست است و پس از پایان عمر آنها هرچند که امکان بازیافت دارند اما در برخی موارد نیز باید به عنوان زباله دفع شوند و این درحالی است که چمن طبیعی از امکان بازگشت به چرخه محیط زیست برخوردار است. موضوعی دیگری که باید به آن اشاره کرد بوی نامطبوعی است که چمنهای مصنوعی در زمان گرمای شدید از خود تولید میکنند درحالی که چمنهای طبیعی از بوی مطبوع و مناسبی برخوردارند.
اصطلاک بالا
چمن های مصنوعی اصطکاک بیشتری ایجاد میکنند و ورزشکاران به کالری و انرژی بیشتری به منظور فعالیت نیاز دارند و سوخت و ساز بدن در چمنهای مصنوعی بیشتر است، این در حالی است که جراحات و سایشها و سوختگی پوست ناشی از فعالیت روی چمنهای مصنوعی و آسیبدیدگی مربوط به مچ پا و پیچخوردگی رباط در چمن مصنوعی نسبت به چمن طبیعی بیشتر است.
تاثیر آب و هوا در رشد چمن
چمن طبیعی در هر شرایط آب و هوایی امکان رشد ندارد. چمنهای طبیعی در آب و هوای سرد، خشک و گرم امکان رشد ندارند و در صورت عدم تابش مناسب نور آفتاب به خوبی رشد نخواهند کرد، این درحالی است که چمنهای مصنوعی در هر محیطی امکان استفاده دارند.
آبیاری
چمن طبیعی نیازمند آب زیادی به منظور ادامه حیات است. چمن مصنوعی نیازمند آبیاری خاصی نیست و صرفا برای خنککردن در فصول گرم سال مورد آبیاری قرار میگیرد. به طور میانگین هر زمین چمن طبیعی بزرگ سالانه معادل یک میلیون گالن آب نیاز دارد که هر هزار گالن معادل ۳.۷۸ مترمکعب است که رقمی معادل سه میلیون و ۷۸۵ هزار و ۴۱۱ لیتر در طول سال میشود.
نتیجه
همانطور که مطالعه کردید در مقایسه چمن طبیعی و مصنوعی زمین فوتبال نمی توان تعیین کرد کدام یک کاملا مناسب است. با اینکه چمن طبیعی بسیار مناسب و سالم تر است ولی شرایط محیطی و اقلیمی باعث جلوگیری از استفاده از این چمن ها می شود.
تجربه شما درباره این موضوع چیست؟ شما در تمرین های خود کدام نوع زمین ها را ترجیح می دهید؟ دلیل شما برای استفاده از چمن مصنوع و یا طبیعی چیست؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟
ارسال دیدگاه