در طول روز هرکس موهای خود را از دست می دهد. صبح ها هنگام دوش گرفتن و یا شانه کردن و خشک کردن مو بخشی از موهایمان می ریزد و این کاملا طبیعی است. به گفته متخصصان بطور میانگین روزانه 50 تا 100 تار موی ما می ریزد و مجددا جوانه می زند. اما گاهی ریزش مو نشانه یک مساله جدی تر است که نیازمند رسیدگی است. در این مقاله از میدان بلاگ به 9 دلیل ریزش مو در زنان می پردازیم.
9 دلیل ریزش مو در زنان
برخی از خانم ها بعد از تجربه ریزش مو شدید تصمیم به کاشت مو می گیرند و تحت معالجه قرار می گیرند. اما این ها آخرین راه حل های ممکن است. بیایید اول دلیل های بروز این مشکل را بشناسیم و بعد تصمیم بگیریم که نیاز به کاشت مو داریم یا نه!
1. ریزش مو ارثی
ریزش مو ژنتیکی شایع ترین علت ریزش مو است. این ژن می تواند از طرف مادر یا پدر و یا هر عضو دیگر خانواده باشد. اگر کسی از خانواده ما ریزش مو داشته باشند، احتمال بیشتری وجود دارد که ما هم ریزش مو داشته باشیم. اگر کم پشتی مو در قسمت بالای سر باشد، می تواند از دلایل ریزش مو ارثی باشد. این نوع کم پشتی پس از قاعدگی که استروژن بدن کاهش می یابد تشدید می شود.
علائم بیماری:
علائم این نوع طاسی هم نازک شدگی موها بخصوص در خط موی جلو است که این حالت ممکن است حتی در 20 سالگی رخ دهد. در بعضی موارد، ریزش مو ممکن است پراکنده باشد، به این معنی که در کل پوست سر پخش می شود. در این حالت می توان با مصرف “مینوکسیدی” دو بار در روز، سرعت ریزش مو را کاهش داد. البته خانم های باردار نباید از این دارو استفاده کنند.
آزمایش ها:
پزشک متخصص پوست شما علل ریزش مو را معاینه می کند تا تشخیص دهد که آیا این ارثی است یا خیر. ممکن است آزمایش خون از شما گرفته شود. گاهی اوقات بیوپسی از پوست سر شما گرفته می شود تا مشخص شود که اگر فولیکول های مو با فولیکول های مینیاتوری جایگزین شده باشند، یک نشانه مطمئن از ریزش موی ارثی است.
کارهایی که می توانید انجام دهید:
می توانید ریزش مو را با استفاده از ماینوکسیدیل روی پوست سر دو بار در روز کاهش دهید. این دارو بر روی زنان و مردان انجام می شود، اگرچه زنان برای جلوگیری از عوارض جانبی غیر ضروری باید از یک فرمول با مقاومت کمتر استفاده کنند. در صورت بارداری یا شیردهی زنان نباید از ماینوکسیدیل استفاده کنند. مردان ممکن است با فیناستراید (یک داروی خوراکی) درمان شوند.
2. کم کاری تیروئید
افراد زیادی به خصوص زن ها از بیماری تیروئید رنج می برند. وقتی بدن شما هورمون تیروئید خیلی کمی تولید می کند، به شما گفته می شود که هورمون مسئول متابولیسم، ضربان قلب و خلق و خوی، کم کاری تیروئید یا تیروئید کم تحرک دارید. اگر بدن شما بیش از حد از این هورمون تولید کند، گفته می شود که پرکاری تیروئید یا تیروئید بیش فعال دارید. هورمون تیروئید مسئولیت همه چیز را از میزان متابولیک پایه شما یعنی میزان عملکرد بدن از عملکرد اکسیژن و انرژی برای رشد موها، پوست و ناخن ها بر عهده دارد. اما وقتی مقدار مناسبی نداشته باشید، ممکن است متوجه تغییراتی در عملکردهای بدن شوید.
علائم:
کم کاری تیروئید ممکن است باعث بروز بسیاری از علائم از جمله افزایش وزن غیر قابل توضیح، خستگی، یبوست، افسردگی و مشکل در تمرکز شود. ممکن است مو، ناخن و پوست شکننده تر شود و راحت تر بشکند. این بیماری حدود 5 درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می دهد اما تقریباً 10 برابر در زنان شایع است.
پرکاری تیروئید ممکن است باعث کاهش وزن غیر قابل توصیف، تپش قلب، عصبی بودن، اسهال، چرب شدن پوست، ضعف عضلات شود. همچنین ممکن است با افزایش سرعت سوخت و ساز، ریزش مو را تجربه کنید. پرکاری تیروئید بسیار کمتر از کم کاری تیروئید است و حدود 1 درصد از جمعیت جهان به پرکاری تیرویید مبتلا هستند.
آزمایش ها:
آزمایش تیروئید در صورت مشکوک شدن به پرکار یا کم کاری تیروئید از طرف پزشک معالج درخواست می گردد. اگر نتیجه TSH آزمایش شما بیش از حد معمول باشد، نشان دهنده کم کاری تیروئید است. در حالی که سطح غیر طبیعی پایین TSH پرکاری تیروئید را نشان می دهد.
کارهایی که می توانید انجام دهید:
پزشک شما ممکن است یک داروی هورمون تیروئید را تجویز کند تا TSH را به حالت طبیعی برگرداند. برای اطمینان از مقدار مصرف این دارو باید به طور منظم آزمایش TSH را انجام دهید.
3. لوپوس
لوپوس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که در آن سیستم ایمنی بدن به بافتهای سالم حمله می کند. این وضعیت در حدود 1.5 میلیون نفر در جامعه را تحت تأثیر قرار داده است و در زمان باوری زنان بیشتر اتفاق می افتد.
علائم:
لوپوس اغلب باعث خستگی شدید، سردرد، زخم دهان و مفاصل دردناک و تورم می شود. افرادی که دچار این بیماری می شوند یک لکه به شکل پروانه در کنار بینی ایجاد می شود که به نور خورشید حساسیت نشان می هد. از علائم دیگر این بیماری می توان به تب، تورم در پاها و دست ها و اطراف چشم، درد قفسه سینه و کم خونی است. افراد بسیاری بر اثر این بیماری دچار ریزش مو می شوند و درصورت حمام کردن و شانه کردن موها شدیدتر می شود. ممکن است در پوست سرتان زخم هایی ایجاد شود.
آزمایش ها:
روماتولوژیست مفاصل و سایر بافت های بدن را برای مشاهده علائم التهاب مانند گرما، درد، تورم و قرمز شدن معاینه می کند. همچنین آزمایش خون برای اندازه گیری سطح آنتی بادی های ضد هسته ای (ANA) انجام می شود تا مشخص شود که نشان دهنده ی علائم لوپوس است یا نه.
کارهایی که می توانید انجام دهید:
اگر ریزش موی شما با درد مفاصل، خستگی و سایر علائم زخم پوستی همراه باشد، به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کنید. این بیماری با داروهای خوراکی درمان می شود. برای زخم های پوست سرتان می توانید به دکتر پوست و مو مراجعه کنید که احتمالا با کرم های موضعی این مشکل نیز حل شود.
4. کمبود آهن
زنان بسیاری به دلیل دوران ماهانه و مصرف نکردن غذاهای غنی از آهن به اندازه ی کافی، با کمبود آهن مواجه هستند. یعنی در خون شما به اندازه کافی گلبول های قرمز وجود ندارد. گلبول های قرمز خون اکسیژن را به سلول های بدن منتقل می کند و انرژی لازم را به شما می دهد.
علائم:
کم خونی و فقر آهن باعث خستگی شدید، ضعف و رنگ پریدگی پوست می شود. همچنین ممکن است متوجه سردرد، مشکل در تمرکز، حس سرما در دست و پا و ریزش مو شوید.
آزمایش ها:
آزمایش خون برای اندازه گیری فریتین (پروتئینی که آهن را در بدن شما ذخیره می کند) معمولاً برای تشخیص کم خونی و فقر آهن لازم است. همچنین ممکن است پزشک سطح خون شما با هماتوکریت بررسی کند، که چقدر میزان خون شما از گلبولهای قرمز تشکیل شده است.
کارهایی که می توانید انجام دهید:
غذاهای سرشار از آهن مانند گوشت گاو، گوشت خوک، ماهی، برگ سبزیجات، غلات و لوبیا بخورید. ترجیحا همراه با غذاهای سرشار از ویتامین C، که باعث جذب آهن می شود. زنان به 18 میلی گرم آهن در روز، 8 میلی گرم بعد از یائسگی نیاز دارند. از پزشک خود بپرسید که آیا باید مکمل آهن مصرف کنید یا نه. همچنین می توانید مکمل های مخصوص ریزش مو را استفاده کنید.
5. تنبلی تخمدان
در حدود پنج میلیون زن در جهان از تنبلی تخمدان رنج می برند. این بیماری که از 11 سالگی شروع می شود، ناشی از عدم تعادل هورمونی است که در آن تخمدان ها هورمونهای مردانه زیادی ایجاد می کنند. این مشکل اغلب باعث ناباروری می شود.
علائم:
تنبلی تخمدان (PCOS) می تواند باعث رشد موی صورت، عادت های ماهیانه نامنظم، آکنه و کیست تخمدان شود. در حالی که ممکن است ریزش مو را در پوست سر خود تجربه کنید، در مقابل موهای بدنتان بیشتر می شود.
آزمایش ها:
پزشک معالج بر اساس سن، علائم و وضعیت هر بیمار تصمیم میگیرد کدام تست را انجام بدهید. برای مثال تست خون برای اندازه گیری سطوح هورمونی، قند خون و کلسترول، تست بارداری در صورتیکه تاخیر عادت ماهانه وجود داشته باشد، سونوگرافی لگن (در این تست با استفاده از امواج ماورای صوت تصویر رحم و تخمدانها گرفته میشود). پزشک با استفاده از این تستها به تشخیص بیماری پی میبرد.
کارهایی که می توانید انجام دهید:
اکثر موارد کیست تخمدان با داروهای ضدبارداری که جلوی تستوسترون را میگیرد، رفع می شود. اگر نمی توانید از قرص های ضد بارداری استفاده کنید، پزشک ممکن است قرص دیگری را تجویز کند، که همچنین هورمون های مردانه را مسدود می کند. کاهش وزن هم میتواند در کاهش تاثیر هورمونهای مردانه برای این منظور مفید باشد.
6. درماتیت سبورئیک
ناسالم بودن پوست سر میتواند موجب التهاباتی شود که رشد مو را دشوار میکند. مشکلات پوستی که موجب ریزش مو میشود شامل شوره سر، پسوریازیس و عفونتهای قارچی مثل کچلی است.
علائم:
درماتیت سبورئیک (شوره سر) باعث می شود پوست کف سر بریزد. به همین دلیل پوستههای زردرنگ چرب در موهایتان می بینید یا روی لباستان میریزد. این مشکل در نتیجه مخمری به نام مالاسزیا، تغییرات هورمونی یا چربی اضافی در پوست ایجاد می شود.
پسوریازیس، یک بیماری خود ایمنی است که باعث گردش بیش از حد سلول های پوستی می شود، پوسته سفید ضخیمی روی پوست سر ایجاد می کند که در صورت جدا شدن می تواند خونریزی کند. کچلی و عفونت های قارچی که با لمس یک فرد آلوده یا حیوان آلوده ابتلا می شوید، متوجه تکه های قرمز رنگی در پوست سر خواهید شد که ممکن است منتشر شود.
آزمایش ها:
معاینه بدنی پوست سر به شما کمک می کند تا وضعیت شما مشخص شود. برای تشخیص کچلی آزمایش قارچ و یا بیوپسی نیز می تواند موثر باشد.
کارهایی که می توانید انجام دهید:
برای هر کدام از مشکلات پوستی دارویی تجویز می شود. برای مثال: برای درماتیت سبورئیک از شامپو درمانی، دارو درمانی برای پسوریازیس و برای کچلی قرص های خوراکی که دکتر تجویز می کند.
7. طاسی سکه ای
طاسی سکه ای یک نوع بیماری است که به دلیل ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن و حمله به تارهای مو رخ می دهد. در بین زنان و مردان این نوع طاسی مشترک است. علت آن نیز ناشناخته است البته کارشناسان معتقدند به دلیل استرس یا بیماری است.
علائم:
این بیماری می تواند به سه شکل بروز دهد. طاسی سکه ای بصورت کچلی دایره ای شکل در سر، ریش مردان، ابرو و یا ساق پا نمایان می شود. بعضی از بیماران گزارش داده اند که قبل از وقوع طاسی سکه ای، آنها سوزشی را در آن منطقه احساس کرده اند.
آزمایش ها:
طاسی سکه ای با توجه به ظاهر ریزش مو تشخیص داده میشود. به متخصص برای مطمئن شدن از دلیل اصلی ریزش مو رجوع کنید. نمونهبرداری و ارسال نمونه بافتی گرفته شده به آزمایشگاه معمولاً لازم نیست. انجام آزمایش خون جهت تشخیص بیماری تیروئید یا کم خونی می تواند برای تشخیص این بیماری کمک کند. پزشک معمولا از الگوی ریزش موی بیمار طاسی سکه ای را تشخیص می دهد.
کارهایی که می توانید انجام دهید:
طاسی سکه ای معمولاً با کورتیکواستروئیدهای داخل بدن درمان می شود. در بعضی موارد، ماینوکسیدیل نیز ممکن است کمک کند. همچنین کاهش استرس بسیار مهم است.
8. حالت دادن بیش از حد به موها
حالت دادن بیش از حد به موها رایج ترین دلیل ریزش مو در زنان است. شامپو زدن بیش از حد، رنگ کردن بیش از حد و استفاده زیاد از مواد آرایش مو، ترکیبی از درمان ها و کراتینه کردن میتواند به موهایتان آسیب برساند. سشوار کشیدن و گرما زیاد موجب شکسته شدن و ریزش موها می شود.
علائم:
اگر دلیل ریزش مو در زنان حالت دادن بیش از حد به موها باشد، موها شکننده میشوند و پیاز مو از بین می رود.
آزمایش ها:
تست کشش را انجام دهید. تعداد کمی حدود 50 رشته را بگیرید، به آرامی بکشید و ببینید که آیا موهای بیرون آمده دارای پیاز مو هستند یا نه.
کارهایی که می توانید انجام دهید:
استفاده از وسایلی که موهای شما را بیش از حد گرم می کند، خودداری کنید. سشوار خود را روی خنک و کم تنظیم کنید و استفاده از اتو مو را به حداقل برسانید. موهای خود را بیش از حد رنگ نکنید. در صورت رنگ کردن بیش از یک یا دو شماره روشن تر نکنید، چون هرچه رنگ روشن تر باشد، مواد شیمیایی بیشتری نیز استفاده می شود و مو شکننده تر می شود.
اگر از ژل مو یا اسپری مو استفاده می کنید، قبل از اینکه موها خشک شود، شانه کنید. زیرا اگر موها خشک و سفت شوند، احتمال شکستن و ریزش بیشتر می شود. وضعیت موهای شما فقط بر ظاهر شما تأثیر نمی گذارد بلکه این یک شاخص مهم برای سلامتی شما است.
9. ریزش ناگهانی
ضربه روحی یا فیزیکی موها را سست میکند. پس از بارداری، جراحی های مهم، کاهش شدید وزن یا استرس زیاد، باعث ریزش ناگهانی مو می شود. در اثر این مشکل شما هر روز دسته دسته موهای خود را به ویژه هنگام شامپو کردن، حالت دادن یا شانه زدن از دست خواهید داد. این مسئله می تواند حاصل عوارض جانبی برخی از داروها همچون داروهای ضدافسردگی، ضد اضطراب و کاهش دهنده التهاب نیز باشد. در طول این بیماری، موها پیش از اینکه از پوسته سر بیرون بیایند بسیار سریع تر از حالت نرمال، از فاز رویش به فاز استراحت می رسند. موها معمولا در این مورد کم پشتتر میشوند.
علائم:
ریزش مو ناگهانی معمولاً 6 هفته تا 3 ماه پس از یک واقعه استرس زا اتفاق می افتد. در اوج آن، شما ممکن است تعداد انگشت شماری از مو را از دست دهید.
آزمایش ها:
هیچ آزمایشی برای ریزش مو ناگهانی وجود ندارد، اما ممکن است پزشک از شما در مورد وقایع اخیر زندگی سؤال کند و به دنبال پیاز مو در موهای ریخته شما باشد. پیاز مو به این معنی است که موها چرخه کاملی از رشد را پشت سر گذاشته اند و این نشان می دهد که چرخه ممکن است به دلیل استرس سرعت گرفته باشد.
کارهایی که می توانید انجام دهید:
در برخی موارد، همچون بارداری یا جراحی های مهم، باید صبر کنید تا این دوره ریزش تمام شود. اما اگر در نتیجه مصرف داروها ریزش موی شدید دارید، با پزشک صحبت کنید تا دوز آن را کاهش دهد. اگر در نتیجه استرس دچار این مشکل شده اید بهترین راه، کم کردن اضطراب و هیجان های منفی است.
در آخر
سلامتی مو بسیار مهم است. پیشنهاد می کنم اگر دچار ریزش مو هستید، با متخصص پوست خود صحبت کنید. اگر فکر می کنید نیاز به کاشت مو و یا تقویت آن دارید، به مراکز معتبر تخصصی مو مراجعه کنید.
اگر شما هم با ریزش مو مواجه هستید و دلایل دیگری جز این دلایل دارید، تجربه های خود را با ما به اشتراک بگذارید.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟
ارسال دیدگاه